^ [[nbg|Terug naar Bijbel index]] ^ [[spreuken|Terug naar Boek index]] ^
===== Spreuken 31 =====

\\ [[spreuken31-1 |1 ]] Woorden van Lemuel, de koning van Massa, waarmee zijn moeder hem vermaande.
\\ [[spreuken31-2 |2 ]] Wat, mijn zoon, [zal] [ik] [u] [zeggen]? ja wat, zoon van mijn schoot? ja wat, zoon van mijn geloften?
\\ [[spreuken31-3 |3 ]] Geef uw kracht niet aan de vrouwen, noch uw omgang aan haar die koningen verderven.
\\ [[spreuken31-4 |4 ]] Het past koningen niet, o Lemuel, het past koningen niet wijn te drinken, noch machthebbers bedwelmende drank te begeren,
\\ [[spreuken31-5 |5 ]] Opdat hij niet drinke en de inzettingen vergete en het recht van alle verdrukten verkere.
\\ [[spreuken31-6 |6 ]] Geeft bedwelmende drank aan wie te gronde gaat, en wijn aan wie bitter bedroefd zijn;
\\ [[spreuken31-7 |7 ]] Opdat hij drinke en zijn armoede vergete, en aan zijn moeite niet meer denke.
\\ [[spreuken31-8 |8 ]] Doe uw mond open ten bate van de stomme, ten behoeve van het recht van allen die wegkwijnen;
\\ [[spreuken31-9 |9 ]] Open uw mond, oordeel rechtvaardig, verschaf de verdrukte en nooddruftige recht.
\\ [[spreuken31-10 |10 ]] Een degelijke huisvrouw, wie zal haar vinden? haar waarde gaat koralen ver te boven.
\\ [[spreuken31-11 |11 ]] Op haar vertrouwt het hart van haar man, het zal hem aan voordeel niet ontbreken.
\\ [[spreuken31-12 |12 ]] Zij doet hem goed en geen kwaad, al de dagen van haar leven.
\\ [[spreuken31-13 |13 ]] Zij is bezig met wol en vlas en werkt met vaardige handen.
\\ [[spreuken31-14 |14 ]] Zij is als de schepen van de koopman en haalt van verre haar spijs.
\\ [[spreuken31-15 |15 ]] Zij staat op, als het nog nacht is, zij geeft haar huis het voedsel, haar dienstmaagden haar deel.
\\ [[spreuken31-16 |16 ]] Zint zij op een akker, dan verwerft zij die, van de verdienste van haar handen plant zij een wijngaard.
\\ [[spreuken31-17 |17 ]] Zij omgordt haar lendenen met kracht en versterkt haar armen.
\\ [[spreuken31-18 |18 ]] Zij bemerkt, dat haar koophandel gedijt, des nachts gaat haar lamp niet uit.
\\ [[spreuken31-19 |19 ]] Zij grijpt met haar handen het spinrokken en haar handen houden de weefspoel.
\\ [[spreuken31-20 |20 ]] Haar hand breidt zij uit naar de ellendige, haar handen strekt zij uit naar de nooddruftige.
\\ [[spreuken31-21 |21 ]] Zij vreest de sneeuw niet voor haar gezin, want haar ganse gezin is in scharlaken gekleed.
\\ [[spreuken31-22 |22 ]] Zij maakt voor zich tapijten; van fijn linnen en rood purper is haar gewaad.
\\ [[spreuken31-23 |23 ]] Haar man is bekend in de poorten, als hij neerzit te midden van de oudsten des lands.
\\ [[spreuken31-24 |24 ]] Zij vervaardigt linnen kleding en verkoopt die; aan de koopman levert zij gordels.
\\ [[spreuken31-25 |25 ]] Kracht en luister is haar gewaad, de komende dag lacht zij toe.
\\ [[spreuken31-26 |26 ]] Met wijsheid opent zij haar mond, vriendelijke onderwijzing ligt op haar tong.
\\ [[spreuken31-27 |27 ]] Zij houdt toezicht op de gang van haar huishouding, het brood der traagheid eet zij niet.
\\ [[spreuken31-28 |28 ]] Haar zonen staan op en prijzen haar gelukkig, ook haar man roemt haar:
\\ [[spreuken31-29 |29 ]] Vele dochters gedragen zich wakker, maar gij overtreft haar alle!
\\ [[spreuken31-30 |30 ]] Bedrieglijk is de bevalligheid en ijdel de schoonheid, maar een vrouw die de Here vreest, die is te prijzen.
\\ [[spreuken31-31 |31 ]] Geeft haar van de vrucht harer handen, dat haar daden haar roemen in de poorten!
^ [[spreuken30|vorig hoofdstuk]] ^